Shanghai

In december 2004 was ik een week in Shanghai. Inmiddels had ik zo’n 7 provinciehoofdsteden gezien en ik vond het opvallend hoe Westers Shanghai was in vergelijking met andere Chinese steden.
Beetje rare uitspraak, want voor iemand die nog nooit in China is geweest zal het hier op en top Chinees zijn, maar voor mij was het de minst Chinese stad tot dan toe in China.

Ik heb geprobeerd om in die week zo veel mogelijk dingen te zien en te ervaren, een aantal zaken vielen mij vooral op.
Ik werk al zo’n 25 jaar midden in Rotterdam, zusterstad van Shanghai en alhoewel het twee totaal verschillende werelden zijn vond ik ook heel veel overeenkomsten. Vooral toen ik een boottochtje maakte over de Huangpu rivier onder het “genot” van de klanken van George Baker.

Voor mijn gevoel is Shanghai zo ie zo goed te vergelijken met Rotterdam, heel veel hoge nieuwe bijzondere gebouwen. Beijing heeft voor mijn gevoel veel meer overeenkomsten met Amsterdam, de nadruk ligt daar meer op de mooie oude plekjes en de nieuwbouw is wat minder uitbundig. Ik moet bekennen dat ik niet wekelijks in Amsterdam kom, dus misschien zit ik er wel helemaal naast of trap ik Amsterdammers op hun tenen.

De bezienswaardigheden zijn heel divers. Ik moest mijzelf even overwinnen, maar ik heb het toch gedaan en zo stond ik op 350 meter hoogte op de Oriental Pearl Tv Tower, met een uizicht zo ontzettend mooi, vooral toen de zon langzaam onderging.
Het was wel even schrikken toen de glazenwasser zijn lifeline aanklikte, het raam open deed en vrolijk naar buitenstapte. Even later begon hij op 350m hoogte bungelend aan een touwtje de ramen te zemen!!! Hoezo ARBO wetgeving?
Na een tijdje rondkijken, foto’s maken en verbazen over de Jingmaotoren die er bijna naast staat en nog hoger is, kreeg ik ineens de kriebels en ben ik langzaam wat etages gezakt.

Uiteindelijk kwam ik op de begane grond waar een prachtige tentoonstelling bleek te zijn over Shanghai door de jaren heen. Op schaal nagemaakte gebouwen, die een beeld geven van het China in het verleden. Erg de moeite waard om een uurtje voor uit te trekken.

Ik heb er geen spijt van gehad, ik heb vooral veel plezier gehad in mijn eentje. Nadat ik een kaartje had gekocht kwam ik terecht bij een capsule die iets weghad van een mini-metro.

voor toerisme dat volgens mijn gegevens hier ergens bij één van de metro ingangen zou moeten zijn.
Het bureau voor toerisme vond ik niet maar toen ik één van de vele trappen afging die naar de ruimtes onder het plein gingen, trof ik een giga winkelcentrum. En ja wat doe je dan?
Shoppen natuurlijk. Honderden kleine winkeltjes waar echt van alles te koop was!!! Ik heb het bureau voor toerisme maar gelaten voor wat het was en ik ben mij lekker te buiten gegaan aan de vele leuke winkeltjes. Er is hier echt van alles te koop, van schoenen tot leuke truitjes en shirtjes. Van babykleding t/m hebbedingetjes, voor elk wat wils en voor iedere puber en haar moeder een eldorado.

Heb je hier niet genoeg aan, ga dan naar de Nanjingstreet, een meer dan 1 kilometer lange winkelstraat. Hier vind je de echte Versace en andere dure merken, maar ook gewone leuke shopjes. Natuurlijk voldoende eettentjes en voor wie echt lekkere koffie wil op iedere hoek wel een Starbucks.

Naast het shoppen, de tv toren, de Bund en een vaartochtje over de Huangpu rivier is er nog veel meer te zien en te doen in Shanghai.

Tijdens de week in Shanghai was het opvallend hoeveel moderne mensen er in deze stad rondlopen. Goed gekleed naar de laatste Europese mode en veel zorg aan haardracht, haarkleur etc.
Ik vond het echt een stad om met tienermeisje te bezoeken, lekker flaneren over de Bund, winkelen (alle echte merken Versace, Prada etc ik durfde er alleen niet naar binnen in mijn spijkerbroek van Miss Etam), maar ook heel veel kleine shopjes, al dan niet met muziek.

Toen het tijd was om terug te gaan richting hotel had ik twee mogelijkheden. Gelijk een taxi vanaf de tv toren en dan met duizenden anderen in de file de rivier oversteken of eerst via de toeristentunnel onder de Huangpurivier door en dan een taxi aanhouden op de Bund.
Ik koos voor de toeristentunnel, je moet alles gezien hebben tenslotte en bovendien was het foldertje veelbelovend.

Aan alle zijden glas zodat je een goed uitzicht had op de metrotunnel. Tijdens het hele traject, dat nog geen tien minuten duurde in mijn beleving, werd ik vermaakt met een lichtshow.
De Chinezen, die met mij in de capsule stonden genoten zichtbaar, ik genoot het meest van hen. Als ik nog eens terug ga met mijn kinderen ga ik hier zeker nog eens in want al stelt het eigenlijk niets voor, dit moet je gezien hebben.

Bij het people’s square deed ik een andere verassende ontdekking. Ik was naar dit plein gegaan omdat het volgens de reisgidsen een must see plek zou zijn. Aangekomen trof ik een groot plein omgeven door bijzondere gebouwen. Op het plein heel veel witte duiven en mensen, die lekker zaten te relaxen. Het museum op het plein trok mij niet echt, ben niet zo museumbezoekerig dus ik ging op zoek naar het bureau

Natuurlijk gingen wij naar hetYu Yuanpark en de dichtbij gelegen tempel. Als je nog niet veel van China hebt gezien is dit park (ondanks de voor Chinese begrippen hoge toegangsprijs) de moeite waard. Heb je al heel wat gezien in China dan kun je dit park laten schieten.

De tempel die er dichtbij ligt is van zichzelf ook niet heel bijzonder, maar toen wij er waren troffen wij twee prachtige oude dametjes, die dit tempelbezoek voor ons onvergetelijk maakten.

Het bezoek van deze dames aan de tempel was zo puur, je kon zien dat het belangrijk voor hen was. Ze hadden een kennelijk vast ritueel dat zij samen doorliepen, wierrook branden, verschillende boeddha’s bezoeken en aan

het eind kwamen er allemaal gevouwen vogeltjes uit hun tas, die zij offerden. Eén voor één met preciesie en liefde. Heel bijzonder om hier van een afstandje getuige van te mogen zijn.
In de omgeving van de tempel en de tuin zijn heel veel toeristische stalletjes en winkeltjes. Als je souvenirs wilt scoren is dit een goede plaats. Toen wij er waren (december 2004) was het hier opvallend goedkoop. Wel afdingen natuurlijk!!!

Een andere tempel, die het bezoeken waard is, is deYufo Si, Jade Boeddha Tempel. De tempel is aan de buitenzijde helemaal geel geverfd en ligt in een drukke straat.
Bij een klein loketje in de muur kun je een kaartje kopen. Als je de Jade boeddha wilt zien moet je later nog een kaartje bijkopen, maar voor de prijs hoef je het niet te laten.

Na het bezoek aan deze tempel ben ik een eind gaan lopen. Gewoon op mijn gevoel, je komt dan op de meest leuke plekjes en je krijgt dan een goed beeld van het gewone dagelijkse leven in een stad als Shanghai.
Toen ik langs een ziekenhuis kwam, zag ik een opvallend tafereeltje. Twee dames lekker aan de wandel, op zich niet zo gek, maar één van de twee liep in haar pyama!
Ik had dit al wel eens vaker gezien, kennlijk loop je hier tijdens je verblijf in het ziekenhuis, gewoon af en toe een rondje door de stad in je pyama. Het blijft een merkwaardig gezicht.

Als je een gids van Shanghai leest of je kijkt eens rond op internet dan vind je echt ontzettend veel informatie en bezienswaardigheden.
Ook voor kinderen is er echt veel te doen, er zijn natuurlijk de tempels, de parken, maar wat te denken van Shanghai Circus World, Jinjiang Amusementspark, er is een wildpark in de buurt, acrobatiekvoorstellingen, een groot aquarium en er zijn talrijke musea.
Een ritje met de supersnelle trein zal zeker ook een hoogtepunt zijn.

Blijf je wat langer in Shanghai dan zou ik zeker een bezoek brengen aan Suzhou en/of Zhouzhuang, beide stadjes worden gekenmerkt door mooie tuinen en veel water.

Een bezoek aan Shanghai is ook heel goed te combineren met een paar dagen Hangzhou, zie eerdere blogverhalen.

Het vervoer in de stad is een verhaal apart. De taxi’s zijn niet duur maar het verkeer is hier echt druk. Je staat continue in de file of het is heel langzaam rijden. Neem dus altijd de tijd als je ergens heen gaat. Als je met de metro wilt reizen, het perfecte vervoermiddel, bereid je dan van te voren goed voor. Ik had dat niet gedaan en liep er tegenaan dat bij de ingang alles in het Chinees stond. Ik kon ook niemand vinden om iets aan te vragen, het was een continue stroom van haastige passagiers. De volgende keer ga ik het weer proberen want als het in Beijing goed te doen is om met de metro te reizen dan moet het in Shanghai toch ook kunnen.

Tot slot nog een tip voor als je in een restaurantje gaat eten. Shanghai heeft diverse specialiteiten, na ons eerste etentje in een leuk restaurantje kregen wij na afloop een kom dampende soep opgediend. Gratis van het huis. Nu had ik mij redelijk goed voorbereid op Shanghai en iets gelezen over de lokale specialiteiten. Toen ik de rode dampende soep zag wist ik meteen weer wat de soepspecialiteit van Shanghai was! Bloedsoep!!! Ik heb bedankt, het is niet netjes, maar er zijn grenzen. De bedienden leken het te begrijpen want wij hebben hier nog vaak gegeten, maar de soep niet meer gezien.

Shanghai, een stad om lekker een weekje naar toe te gaan, lekker de Chinese sfeer proeven, leuke dingen bekijken en veel shoppen. Ik ga er zeker nog eens met het gezin heen, ik denk dat vooral mijn dochter hier erg zal genieten.